Basmayın nar tanelerine!

Kapkaranlık
Siyahı ruha yamayan
Boş bir oda
Sessiz çığlıkların korkularla seviştiği...
Ferdiyetin fayda vermediği...

Kıpkırmızı,
Bir nar kusmuş tüm kinini etrafa;
Parlak nar taneleri,
İçinde insan dişleri,
Günahlar...

Etrafta insanlar
Ne kadar parlak aslında kırmızılar
Ama karanlık gözleri alıyor
Kimi görüyor taneleri
İleriliyor odanın sonuna
Basmadan çamurlaşmış kırmızıya
Tek başına!

Kimiyse kana buluyor karanlığı
Karanlıksa cani
Acımıyor, emiyor her çiğneyeni.

Ve nar taneleri
Çiğnendikçe patlıyor çığlık çığlığa
Omuz çıkıyor azmış dalgalara...

Ya sonra...

Sonra ne düşen kalıyor
Ne sona ulaşan...

Her birini yutuyor
Karanlık ve kan...