İnsanlar,
Hangi dünyaya kulak kesilmişse
Öbürüne sağır...

30 Nisan 2010 Cuma

uzaklaşırken...


Desem ki aşığım sana aşk kifayetsiz sana
Kurbanım o güzel aşkına bakışına
Kaşların öldürüyor beni, kipiklerin de hâlâ
Uzaklaşırken bedenim, ruhum sana dalmış sana.

Neden olmasın ki, şimdi bitiversen yanimda

Bulmuşken yarimi kondursam alnina

Huzur soluyan başın omzumda, bakarken semaya
Sıcaklığın boynumda, ölüm solumda, yaşlar ucunda.

Korkarım o yaş düsmeyecek, ölüm yakında
Sinmiş sinsice bir köşeye, bekliyor beni benim seni bekledigim gibi
Sokuluyor koynuma yavaşca, sıcakça

Süzülüyor semaya bembeyaz ve soğukça.

Üşüyorum.. Üşümezdim ki hiç, sen ölüm olsaydın bana.

2 yorum:

tarih dedi ki...

tekir son şiirlerinde ölümü fazlaca anıyorsun. hem bloğun arka planı da siyah, bana kalırsa biraz iç karartıcı, daha canlı bir renk daha keyifli yazılar dileğiyle...

murat dedi ki...

şiirini tutmadım. biraz zorlama ve yapmacık gibi..

Yorum Gönder