soğuk bir gece...

ellerin üşüyor

ruhunu hissetmiyorsun

düşünüyorsun sadece...

ve hissizce

bakıyorsun yokluğa

ne bir ışık var

ne de karanlık...

gözlerin yok

ki göresin...

kulakların yok

ki duyasın..

bir gönlün var

ve

sadece düşünüyorsun.

ama soğuk...

soğuğu düşünüyorsun

ve donuyor her düşünce

düşünüyorsun ve

daha da soğuyor.

hissetmiyorsun soğuğu

sadece biliyorsun...

donuyor düşüncen...

donuyor

ve dondukça yavaşlıyor.

anlıyorsun ki birazdan duracak her şey

ve düşüncen de karışacak gidecek yokluğa

az kaldı...

merak ediyorum

insan ne düşünür ki bu durumda?

ups!

mutlu çocukların gözündeki parıltı gibidir gönlümdeki ışık. umutluyum. güveniyorum. her dakika bana yeni bir şey. yeni şeyler getiriyor her saat ve her gün. yazmak istiyorum. ağlamak da... artık utanmıyorum. yok yok. bu yanlış kelime. artık çekinmiyorum. evet bu doğru artık çekinmiyorum kimseden. vardım farkına çekinmenin gereksizliğinin. saçlarına yıldız düşmüş ağlama annem. neden yanlış olsun ki gözyaşının düşmesi. hem de çok masum bir şekilde. ben bu kanunu değiştiriyorum. ağlamak ayıp değil artık bu ülkede. benim ülkemde... artık ağlamamak ayıp... ağlamamak ayıp.

konuşmak neden zordur türkçeyi? fasa fisolara daha ne kadar dayanır bir insanın atan kalbi. gereksiz şeylere neden bu kadar önem verirler ki insanlar? neden resimdeki ağlayan o kadın dururken çerçevenin kenarındaki çiziğe bakarlar. çizik bulan insan neden sevinir ki? asıl olanı kaçırdığına üzüleceği yere... habersiz mi? ne? habersiz olduğundan da mı habersiz? ups, ne kötü durummuş...

acaba sanatın s sini bilmek mi önemlidir t sini bilmek mi? bir s çizsem evdeki duvara hanım kızar mı acaba.. bi s de sen çizersin belki hı? :) hı? :\ ı ı mı? beş kardeş mi? para mi? :) saçmalama mi? peki. ama saçmalanmaz taranır.. hı? iyi peki sustum :/

!..

everything can be right, everything cannot be right.

everything can be wrong, everything cannot be wrong.

Sensiz Olmaz

gülüşün içimi yakıyor çiçek

sensiz olmaz bilirsin

gözlerin mutlu eder her yanımı

mutludur her yanım

seninleyim

seninleyim mutlu günlerde

mutluluk ve huzur

seninle kaim her ikisi de

sensiz olmuyor biliyorsun

gözüm gülmüyor

gönlüm atmıyor

nefesler düşman kesiliyor

boğazıma diziliyor

sensiz...

olmaz bilirsin.

güneşin doğuşu

aydınlıklara gark oluşu

soğuklardan sıcağa

sıcaklardan soğuğa

cehaletten ilme

bir yolculuktu o...

şimdi serabım gerçek oldu

gönlüme bir nur doğdu

gönlümde, yanımda, kollarımın arasındasın çiçek

su olmaya geldim

güneş olmaya

ve toprak...

bende bitersin değil mi!

sensiz olmaz bilirsin

ve sen teksin

gönlüme eşsin

özünle her'sin

sonunda ben'sin

bende bitersin

bende bitersin değil mi?

dalmak çok güzel bir müziğe kapayıp gözleri. kirpiklerin ıslanmasını hissetmekse bir başka. ohhh! piyano ruhuma dokunuyo sanki. bu dünya ve öbür dünyanın dışında bir dünya bu. ordan yazıyorum gözlerim kapalı. her çıkış iniş beynimi sellere vuruyor. huzur... istemsiz gülüşler. hamd... offff... harika.. allahım sana teşekkür ediyorum..

(maher zain-thank you Allah. 2.39-3.06)

Unuturum nasıl olsa...

Yarından haber yok dün bitti
Saatler son günü çalıp gitti
Yeminler yaşlandı dudaklarda
Düğümlendi derken söz bitti

Vagonlar bir dolup bir boşadı
Kuruyan gözlerim yine yaşardı
Sarardı sırayla fotoğraflar
Ne hayatlar içimde kaldı

Unutursun içim yana yana
Unutursun ölüm sana bana
Zaman basıp kanayan yarana
Unutursun unutursun

Unutursun için yana yana
Unutursun ölüm sana bana
Zaman basıp kanayan yarana

Milanbirsıfıröndegidiyomilitonungolüylegelişmelerletekrarkarşınızdaolucazbiziizlemeyedevamedin...